گزارشی دقیق از چگونگی و قتل نادرشاه

پس در شب آخر فرماندهان قشون افغانی را به سرکردگی #احمدخان_ابدالی احضار و به آنان چنین گفت:
من از نگهبانان خود راضی نیستم. شجاعت و صداقت شما بر من مسلم است. لذا به شما فرمان می دهم که بامداد، کلیه افسران نگهبان را دستگیر و زنجیر کنید و دراین موضوع برای حفظ جان خود تنها به شما تکیه می کنم!

نبوغ نادر و پیش بینی حوادث موجب شد که نادر در همان روز در کمال اضطراب به خلاف عادت مقرر چندین بار به حرم داخل شده و بیرون می آمد و در یک جا قرار و آرام نمی گرفت و همگی در حیرت و تعجب بوده و احدی را یارای تحقیق این مراتب نبود. همچنین خوابی ذهن او را مشوش کرده بود که نزد حسنعلی بیگ معیرالممالک بازگو کرد
.
اما دستور نادر برای توقیف نگهبانان لو رفت و شب فرا رسید.... خائنین به سراپرده نادرشاه هجوم بردند، نادر در اثر همهمه از خواب بیدار و با خنجری که همیشه زیر سر می گذاشت دو تن از آنان را کشت، چون بخت از او بر گشته بود پایش به یکی از طناب های خیمه گیر کرد و بر زمین افتاد و پیش از آن که بتواند از جای برخیزد، صالح بیگ به نادر حمله بُرد و با شمشیر ضربه سختی از پشت به کتف او نواخت که یک دستش از بدن جدا شد و نادر بی هیچ ناله و فریادی به پشت بر روی زمین غلطید و چشم در چشم ضاربش انداخت!!

صالح بیگ که از ترکان افشار و خویش وی بود تحمل هیبت و چشمان نافذ نادر را نکرده و پس از وارد ساختن این ضربت چنان دهشت زده شد که در زمین میخ کوب گردید و بدین ترتیب محمدخان قاجار (ارتباطی با پدر آغامحمدخان ندارد) با حفظ خونسردی و با زدن ضربتی بر سرش، او را از پای درآورد و کسی که دوازده سال خواب و خوراک از حکمرانان دنیا ربوده بود، جان به جان آفرین تسلیم کرد

شبانگه، به سر فکر تاراج داشت
سحرگه، نه تن سر، نه سرتاج داشت
به یک گردش چـرخ نیلوفــری
نه نادر بجا ماند و نه نـــــــادری!